سوره کهف آیه9

«ام حسبت ان اصحاب الکهف والرقیم کانوا من آیاتنا عجبا؛ آیا پنداشته ای که یاران آن غار و آن سنگ نبشته از نشانه های شگفت ما بوده اند؟»

در روایتی آمده است که هنگامی که سر امام حسین(ع) را از درختی آویزان کرده اند، از آن سر صدای خواندن آیه«سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ»شنیده شد.

و در گزارشی دیگر، در دمشق ، صدای خواندن «لا قوه الا بالله» و«أَنَّ أَصْحابَ الْکَهْفِ وَ الرَّقِیمِ کانُوا مِنْ آیاتِنا عَجَباً»شنیده شد. زید بن ارقم وقتی این صداها را شنید گفت: ای فرزند پیامبر خدا! کار تو بسیار شگفت است.(1)

شیخ عباس قمی ، قرائت قرآن توسط سر امام حسین(ع) را به این صورت آورده است:

قطب راوندی از منهال بن عمرو روایت کرده است که گفت: به خدا سوگند که در دمشق بودم، سر مبارک امام حسین(ع) را بر سر نیزه کرده بودند و در پیش روی آن جناب، کسی سوره کهف می خواند. چون به این آیه رسید:«أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْکَهْفِ وَ الرَّقِیمِ کانُوا مِنْ آیاتِنا عَجَباً»به قدرت خدا سر مقدس سید الشهداء(ع) به سخن درآمد و به زبان فصیح گویا، گفت: امر من از قصه اصحاب کهف عجیب تر است.(2)

^{پی نوشت:}

^{1- جلسی، بحارالانوار، ج 45، ص 304.}

^{2- قمی ، منتهی الآمال، ج 1، ص 783.}